De eerste zelfbedieningswinkel

De melkwinkel aan het Mercatorplein wordt omgebouwd tot de eerste zelfbedieningswinkel van Amsterdam.

Van den Broek leest in de verschillende vakbladen, over het nieuwe systeem van winkelen dat in Amerika een groot succes is. De klant pakt bij de ingang van de winkel een mandje en loopt via een verplichte looproute, door deze winkel, die langs de wanden stelling planken heeft aangebracht. Op deze planken staan de producten verpakt in handige consumenten hoeveelheden uitgestald. Er is alleen nog een toonbank bij de kaas-en vleeswaren afdeling. Op strips die aan de planken zijn bevestigd, staan de prijzen vermeld. Aan het eind van de looproute komt de klant bij een afrekenpunt, waar een dame staat die de artikelen uit het mandje haalt, ze bij elkaar optelt en met je afrekent. Het grote voordeel is, dat de klant niet meer hoeft te wachten tot hij/zij aan de beurt is en er minder personeel nodig is omdat de klant zichzelf helpt. Een nadeel zou kunnen zijn, dat het persoonlijke contact met de klant verloren gaat. (Maar dat blijkt in de praktijk gelukkig niet het geval). Van den Broek besluit in 1948, om zijn melkwinkel om te bouwen naar een zelfbedieningswinkel. Het assortiment wordt uitgebreid met diverse levensmiddelen en comestibles.

Op de dag van de opening in 1948 is het al vroeg druk voor zijn winkel. Veel mensen staan door de ramen naar binnen te kijken, maar niemand durft eigenlijk als eerste naar binnen. Want dat is toch wel heel erg eng, zelf je boodschappen pakken. De eerste paar dagen, staan de heer en mevrouw Van den Broek bij de ingang van hun winkel om de klanten een mandje te geven en ze het nieuwe systeem uit te leggen. Algauw heeft het Amsterdamse publiek het door en blijkt het zelfbedieningssysteem een groot succes.

De eerste zelfbedieningswinkel in Amsterdam is een feit.

Om dit fenomeen zelfbediening tot een succes te maken beloont Dirk van den Broek zijn klanten met lagere prijzen voor het feit dat zij o.a. zelf een deel van het werk doen.
En om lagere prijzen te bedingen bij de fabrikant, moet hij in het groot inkopen en meerdere verkooppunten creëren om deze grote partijen te verkopen.
Daarbij moet hij vechten tegen de toen nog door de fabrikanten vastgestelde verkoopprijs. De verticale prijsbinding. Een strijd die meer dan 15 jaar heeft geduurd.
Je moet je klanten wel belonen, anders kunnen ze net zo goed naar een ander gaan en wij doen dat met lage prijzen